NOORD-NEDERLAND -\ In de maand mei staan we als politie extra stil bij vermissingen, onder de noemer ‘Mis je mei?’. Dagelijks krijgen we met vermissingen te maken, ook in Noord-Nederland. We zoeken naar ze, samen met familieleden, achterblijvers, buurtgenoten en burgerzoekteams.


Maar wat als je wordt gevonden, maar het onduidelijk is wie je bent en je ergens op de wereld als onbekende dode wordt begraven? Er is een lichaam, maar geen identiteit. Een plechtigheid zonder aanwezigheid van dierbaren. Het blijft pijnlijk wanneer we als politie geen kans krijgen om de nabestaanden antwoorden te geven.

Het valt of staat met DNA

Soms gaat het om een vermissing van lang geleden, er zitten generaties tussen. Soms weten mensen niet wat hun familielid is overkomen vroeger, de verhalen zijn niet verteld of altijd onbekend gebleven. In sommige gevallen hebben mensen de overtuiging dat de politie het dossier in handen heeft en ze vanzelf iets horen, maar ook dát is niet altijd de realiteit.

“Niet alle vermissingen zijn vroeger altijd op de juiste manier gemeld, geborgd of overgedragen aan de juiste teams”, zegt Enny Alssema, specialist van het Team Vermiste Personen in Noord-Nederland. Haar team zet zich dagelijks in om onbekende doden een identiteit te geven. Enny: “Ieder mens heeft een identiteit en ieder graf verdient een naam. Maar of we die identiteit achterhalen, hangt niet alleen af van sporen of tips die binnenkomen. Het valt of staat met het gegeven of er DNA van de vermiste óf diens verwanten is veiliggesteld”.

Profiel van vermiste, verwanten of ongeïdentificeerde doden

Sinds 2007 is de politie eigenaar van een DNA-databank, speciaal voor vermiste personen en diens verwanten. In deze databank worden drie soorten DNA-profielen opgeslagen. Het gaat om de profielen van vermiste personen, het DNA van ongeïdentificeerde doden of lichaamsdelen en het DNA van verwanten. “Deze gegevens kunnen we vergelijken wanneer we geconfronteerd worden met een onbekend overleden persoon of menselijke resten”, zegt Enny.

Onbewust in onwetendheid

Maar voor oude vermissingen, voor de komst van de DNA-databank, geldt dat er in de meeste gevallen geen DNA is veiliggesteld. Enny: “En dat kan leiden tot een onbekende dode, die wordt begraven zonder naam. Dat terwijl er ondertussen nog familieleden zijn, onbewust in onwetendheid”. Enny en haar collega’s werken er iedere dag hard aan om deze gegevens volledig te krijgen.

“Maar we zijn daarbij afhankelijk van de achterblijvers”, zegt Enny. “We blijven hen oproepen om zich te melden bij ons en DNA af te staan. Het kan doorslaggevend zijn in een zaak en we kunnen op die manier onbekende doden een identiteit geven. Niemand kan en mag bij de geboorte een naam krijgen en sterven zonder. Dat is de grootste drijfveer van ons team”.

Bent u een naast familielid van een al langer vermist persoon, bijvoorbeeld uw broer, moeder, kind, neef of oom? Sta dan alstublieft uw DNA af aan de politie. Stuur uw gegevens in naar coldcase@politie.nl.

De inzet van DNA bij een onderzoek naar een (langdurige) vermissing is voor de politie een effectief middel. Dit gebeurt zowel op nationaal als internationaal niveau. DNA afstaan gebeurt altijd op vrijwillige basis en met een getekende toestemmingsverklaring. In die verklaring staat omschreven wat er met iemands DNA gebeurt tijdens het onderzoek. Deze DNA-databank van de politie is niet gekoppeld aan de DNA-databank voor strafrechtzaken. Dit heeft te maken met privacy. Het doel van het vrijwillig afstaan van DNA is alleen het terugvinden van een vermiste. Zolang de vermissing niet is opgelost, blijft het DNA in de databank en vinden dagelijks automatische DNA-zoekingen pl